
Tijdens een bezoek van Probus Kennemerland onder leiding van drs. Niek van Trigt (o.a. voorzitter van de Stichting Veteranen Autobussen) aan het NZH Vervoer Museum in Haarlem kwamen we tot onze verrassing een glas-in-lood raam (1881-1931) tegen, ontworpen door Herman Heuff en uitgevoerd door H.Liekes in Den Haag (foto Huub Dries)

Uitsnede van glas-in-lood raam, door Herman Heuff in mei 1931 in opdracht van de NZH ontworpen ter gelegenheid van het halve eeuwfeest. Tegenwoordig aanwezig in het NZH Vervoer Museum in de Waarderpolder (adres A.Hofmanweg 35) te Haarlem (foto Huub Dries)

Expositie ‘Haarlem aan het Spaarne’ met werk van Herman Heuff (Bericht uit: Haarlems Dagblad van 22 juni 2015).
Druksteen: Ere-tentoonstelling Herman Heuff 60 jaar in Zwaanshoek [voor nadere informatie zie onder reacties: Martie Griep]
Blind geworden kunstenaar woonde 27 jaar in De Dorstige Kuil
HERMAN HEUFF (1875-1945)
De op 9 juli 1875 in ’s-Gravenhage geboren Herman Davinus Heuff, sinds 1918 in Heemstede woonachtig, was een veelzijdig kunstenaar: schilder, aquarellist, etser, steendrukker, illustrator, ceramist. Experimenteel en volhardend paste hij zijn kunst niet slechts toe op linnen en papier, maar ook op porselein, eterniet, cement en beton. Nadat in 1932 volledige blindheid hem trof schakelde hij over op aardewerkplastieken. Zijn werkzaamheid op zovele terreinen in de beeldende en grafische kunsten inspireerde de Haarlemse kunstcriticus J.H.de Bois in zijn ‘Haarlemsche schilders van dezen tijd’ tot de volgende rijmregels: “Hij tekent, hij schildert, hij etst en graveert / Hij maakt ’n affiche, hij heeft bouwkunst geleerd / Hij drukt zelf z’n prenten, en naar wensch hij styleert / Heeft met Doncker behangselpapier gecreeërd en al in 1921 beton gemetalliseerd” enz.
Levensloop
Herman Heuff is geboren als zoon van Dirk Johan Heuff, in 1875 inwonend conciërge op het Ministerie van Financien. Al op de lagere school gaf de jonge Heuff aanleg tot tekenen, maar ondanks het succes van de Haagse Teken-Academie moedigden zijn ouders geen artistenloopbaan aan, maar een meer zekerheid biedende ambtelijke werkkring. Op jonge leeftijd leerde hij zijn latere vrouw kennen, Tanna Schoonakker, met wie hij op 20 juli in Zierikzee trouwde. (1). Het was de Rotterdamse kunstenaar Donnay die Heuffs’ talent als grafisch kunstenaar ontdekte en via wiens bemiddeling reproducties in ‘De Kunst’ verschenen. Met het uitbreken van de wereldoorlog in 1914 toen de kunsthandel instortte, hief Donnay zijn zaak op en nam zijn verzameling postzegels als basis voor een filateliezaak, wat toen lucratiever was… Nog geen twintig jaar oud reisde Heuff naar Londen om er voor een fabrikant behangselpatronen te tekenen. Hij ontmoette daar de Haarlemse kunstenaar Ko Doncker, doch keerde terug in ons land en aanvaardde een baan als tekenaar bij het Kadaster. Met succes had hij een cursus in bouwkundig tekenen voltooid en van 1902 tot 1905 de avondcursus der Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag gevolgd. Bovendien leerde hij veel van de omgang met A.Ph.Derkzen van Angeren en van de vader der befaamde etser Marius Bauer, George Hendrik Bauer (1856-1902), die zowel huis- als rijtuig- en decoratieschilder was. Ook leerde hij veel van de kunstenaars Willem de Zwart en Theo van Hoytema. Voorts werkte Heuff onder Floris Arntzenius (1864-1925), die evenals zijn leerling talrijke stads- en dorpsgezichten tekende en etste. Beider werk vertoont verwantschap met de Haagse School. Na zijn ambtelijke uren zat Heuff vaak tot in de nachtelijke uren over de etsplaat gebogen te werken. In zijn vrije tijd zwierf hij graag. Voor zichzelf maakte hij een exlibris dat een buitenhuisje toont met rieten dak en de spreuk ‘Lukt ’t vandaag niet dan morgen’, een verbastering van de Zeeuwse wapenspreuk ‘Luctor et Emergo’ (2). Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en in 1914 besloot Herman Heuff zijn vaste baan als ambtenaar op te geven om zich geheel aan de vrije kunst te wijden, na achtereenvolgens werkzaam te zijn geweest bij Rijkswaterstaat, het Kadaster en het Departement van Financiën aan de Kneuterdijk. De belangrijkste thema’s die Heuff schilderde, tekende dan wel graveerde waren stads- en dorpsgezichten, onder andere in Zuid-Holland, Zeeland (Zierikzee, Veere etc.), Antwerpen, Florence en Venetië, torens, oude buurtjes, schepen, dieren en bloemen.
Na een reis naar Italië bezocht Heuff voornamelijk het zonlicht en neigt zijn werk meer naar de Amsterdamse School van impressionisten. Zijn leven als beeldend kunstenaar heeft gedeind op de ritmen van een inspirerende onzekerheid. Als vrijheidsmens had hij behoefte aan avontuur en leed daarom des te meer onder de tragiek die hem in 1932 trof toen hij zijn gezichtsvermogen verloor. Sinds die tijd legde hij zich voornamelijk toe op het pottenbakken en maakte veel dierplastieken. Van deze aardewerkplastieken is in 1937 een tentoonstelling gehouden in het Haarlemse Waaggebouw. Na Voorburg vestigde Heuff zich in 1916 als zelfstandig kunstenaar in een pand aan de Koudenhorn te Haarlem, tot hem ruim twee jaar later de kans geboden werd een historisch pand te betrekken aan de Koediefslaan 69 in Heemstede, waar hij kort na de Bevrijding op 1 juli 1945 is overleden. Aanvankelijk was sprake van een atelier voor vrije en gebonden kunsten. Voor de laatste categorie met gebruiksdrukwerk als affiches, reclamedrukwerk, glas-in-lood en kunstnijverheid had hij medewerkers tot zijn beschikking. Na het overlijden zijn in het huis zijn echtgenote en dochter blijven wonen.
(1) Uit dit huwelijk zijn drie dochters geboren: 1) Tannetje Hermine (196-2001), 2) Saskia Jobina (1909-1993) en 3) Janke Carolina (1905-1971). (2) Van Herman Heuff zijn vier exlibris bekend, alle vervaardigd in de etstechniek. Enkele van die boekmerken vertonen een picturaal element. Ze zijn gemaakt voor hemzelf en 3 familieleden: 1) H.Heuff (‘Lukt ’t vandaag niet dan morgen’), 2) D.J.Heuff (‘Die wil varen met verstand, bemint de zee en blijft te land’), 3) J.A.Heuff (‘Hou vol’), 4) Saskia Heuff (‘Komt, o zonne en zendt uw stralen in mijn herte’).
De Dorstige Kuil aan de Koediefslaan
De 17e eeuwse herberg De Dorstige Kuil aan de Herenweg is in 1795 opgeheven en op deze plaats is voor de Amsterdamse koopman J.B.van Keulen een herenhuis, het voormalige Kennemeroord, gebouwd. Tegenover Oud Berkenroede ligt de Koediefslaan, vanouds verbindingsweg tussen de Herenweg en de Binnenweg. Al aangegeven op kaarten uit het begin van de 17e eeuw en in 1696 komt de naam ‘Koedieflaan’ voor. Verondersteld wordt dat deze naam is afgeleid van de herberg ‘Koedrift’ en de weg waarlangs het vee naar de nabijgelegen weiden werd gedreven. Overigens bestaat ook nog een hardnekkige overlevering dat hier in de 17e eeuw een koeiendief zou hebben gewoond. Na opheffing van herberg De Dorstige Kuil is omstreeks 1800 Hermannus Schipper om de hoek van de Herenweg aan de Koediefslaan een nieuwe tapperij Dorstige Kuil begonnen. In 1907 was Petrus Jacob Preijde uitbater dit koffiehuis, “dat zowel door fietsers als wandelaars druk werd bezocht” , aldus de Gids van Heemstede en Bennebroek uit dat jaar.
Diens vader Jacob Preijde was al sinds 1872 kastelein van deze uitspanning. In 1909 ging deze nering op de fles en is het pand voor 14.000 gulden verkocht aan de eigenaar van buitenplaats Kennemeroord. Na de Eerste Wereldoorlog zijn hier tijdelijk vluchtelingen uit België opgevangen en daarna vestigde zich hier schilderijenrestaurateur Frans Vos. In 1918 is De Dorstige Kuil overgegaan in handen van de familie Heuff en in het lage gedeelte vestigde de kunstenaar zijn atelier. Vlakbij hem woonde de intussen reeds lang vergeten Dirk Verèl (geboren in 1892), onder andere leraar Nederlands, toneelman, hoorspelpionier, auteur, maskerontwerper, kunstschilder, aquarellist, tekenaar en etser van landschappen, stillevens en portretten. In de memoires van literatuurcriticus C.J.E.Dinaux (1898-1980) – zoon van de Heemsteedse postkantoor-directeur E.T.J.inaux – ‘Levend verleden: literaire herinneringen’ staat een houtsnede van Verèl afgebeeld, die de jong gestorven musicus Hans de Bock (destijds woonachtig in de Kerklaan) voorstelt.
Naast De Dorstige Kuil stond het huis ’t Nippertje, voormalige tuinmanswoning van Kennemeroord met van 1932 tot 1938 als laatste bewoners de familie Van Pel, die zich herinnerden; “Je hoorde Heuff altijd langs lopen, met z’n tikkende stokje tegen de muur van ons huis.” Bij de aanleg van de Burgemeester van Lennepweg in 1936 moest deze woning wijken.

Huis ’t Nippertje (voormalige tuinmanswoning van Kennemeroord) voor de afbraak in 1936 met daarachter De Dorstige Kuil, van 1918 tot 1945 woonhuis en atelier van Herman Heuff (NHA)

Bij een door de Kunstkring Heemstede in 1929 georganiseerde tentoonstelling van Grafische Kunst waren behalve van Dirk Harting en Herman Heuff ook werken aanwezig van prof. A.J.Der Kinderen, Debora Duyvis, prof. P.Dupont, C.C.Haverkamp, Th.van Hoytema, Willem van Konijnenburg, M.F.van der Valk en prof. Jan Veth
Dat de Koediefslaan rijk was aan creatief talent moge blijken dat aan de overzijde van Heuff onder anderen woonden de romanschrijfster Minca Verster-Bosch Reitz en in het op in 2012 te koop staande herenhuis Koediefslaan 64 de kunstschilder van bloembollenvelden Anton L.Koster. Ook hield de te jong gestorven graficus en musicus Jurriaan Andriessen in deze laan domicilie en woont hier nog de liedjeszanger en componist Boudewijn de Groot. In de jaren zeventig van de vorige eeuw is de kunstzinnige traditie van de Dorstige Kuil nog voortgezet met de vestiging van kunstschilder Paul Koning en kunstfotograaf Harm Botman. De sloopvergunning van het uitgeleefde monument was al gegeven, maar dankzij een alerte wethouder H.J.Verkouw, gesteund door de Bond Heemschut en Vereniging Oud-Heemstede-Bennebroek, is deze op het nippertje ingetrokken. Sedert 1980 is dit historische pand uit de 18e eeuw na een grondige restauratie en verbouwing door de gemeente Heemstede verhuurd ten behoeve van de Gerrit Barger Mavo. Tegenwoordig is op dit adres de stichting voor Christelijk Voortgezet Onderwijs Iris gevestigd. Het in 1980 gerestaureerde pand is geplaatst op de rijksmonumentenlijst.
H.G.Cannegieter schreef in 1924 over huis en atelier van Heuff onder meer: “Om een verzameling van Heuff’s teken- en schilderwerk te genieten, moet men hoezeer ze bij den kunstkooper tot hun recht komen, deze eigenlijk bezien in hun eigen omgeving. Hetzij in des kunstenaars woning, het ruime, ouderwetsche buitenhuis aan de Koediefslaan te Heemstede, dat vol hangt van kunstschatten ook van andere hand, hetzij in de oude Haarlemsche Waag, die den schilder lief is als zijn eigen thuis en waarin hij zo omstreeks Kerstmis een tentoonstelling pleegt in te richten van zijn eigen werk. Wie zijn ruim atelier bezoekt, dat is gelegen in hetzelfde pand waar Craandijk zich wandelend door Nederland, zich nog laafde in de herberg vanouds De Dorstige Kuil, zal daar de reusachtige etspers geflankeerd zien door specimina van gebruiks- en binnenhuiskust, die blijk geven hoezeer deze geïnspireerde de materie beheerscht. Hij zal den kunstenaar daar aantreffen als huisvader van een genoeglijk gezin, de zorgen des levens braveerend ter wille van het gemeenschappelijk geluk, dat schoonheid en onafhankelijkheid haar toegewijden gunnen. Een uurtje, in zulk een omgeving doorgebracht, verzoent het met de woestenij onzer geïndustrialiseerde cultuur, die Goddank, toch ook haar oases blijft te bezitten.”

Het bestuur van Kunst Zij Ons Doel, in 1922 gefotografeerd in de tentoonstellingsruimte van het Waaggebouw. Van links naar rechts: Hendrik van Borssum Buisman, Johan Post, Reinier Heiloo, Henri Boot, voorzitter Anton L. Koster, zaalknecht Hessels (staand), secretaris Adriaan Mioleé, Hendrik Jan Wesseling, Jan Wiegman en Hendrik Heuff
Etser en illustrator
In Dordrecht lid zijnde van Pictura, sloot Heuff zich in Haarlem al snel aan bij ‘Kunst Zij Ons Doel’, van welk kunstenaarsgezelschap hij zich tevens als een actief bestuurslid ontwikkelde. In de olieverfcomposities van Heuff herkent men zijn illustratief talent. Hij was in feite meer illustratief schilder dan kolorist en voor alles graveur. Sommige doeken werden niet op locatie, maar via schetsen en tekeningen op het atelier vervaardigd. Hij signeerde zijn grafisch werk vaak met de letters HH aaneengesloten in een cirkeltje. Heuff bestudeerde nauwgezet de etsen van Rembrandt en streefde voortdurend naar technische vervolmaking. Over het algemeen zij de kleine etsjes, o.a. van bruggetjes en van het kerkje in Spaarnwoude, artistiek interesanter en levendiger dan zijn prenten van groot formaat. De spanning van zijn lijn is niet groot genoeg om grote lijnverbeeldingen te dragen. De nakomeling kan met weemoed in Heuff’s prenten zien, hoe mooi en weldadig aandoend de oud-Hollandse stad was. “Dat zijn graphische arbeid het werk der Ouden in herinnering brengt door innerlijke verwantschap, doet Heuff als een echt-Hollandsche kunstenaar kennen.”, aldus Anne Hallema. Het monumentale boek ‘Amsterdam oud en nieuw’ door Cornelis J.Gimpel (Meulenhoff, 1918) is rijk geïllustreerd naar tekeningen van Heuff, dat om tekst en tekeningen een betrouwbare bron is voor de geschiedenis en topografie van onze hoofdstad. Acht tekeningen zijn verder opgenomen in het boek van W.L.Leclercq: ‘Hoe Karel zeeman werd’ (Elsevier, 1927). Naar zijn ets ‘Peretak’ uit 1909 is bovendien een druktechnisch fraaie reproductie opgenomen in het ‘Winterboek 1934/1935’ van het Comité voor Arbeid aan Werklooze Intellectueelen (Haarlem, 1934).

Receptie ter gelegenheid van het eeuwfeest van tekencollege Kunst Zij Ons Doel in Haarlem in de bovenzaal van het Concertgebouw (1921). Eerste rij, staand van links naar rechts: Jan Wiegman, Adriaan Miolée, Samuel Klinkenberg, Anton Koster, Reinier Heiloo, Hendrik Jan Wesseling,. Herman Heuff. Tussen Heiloo en Wesseling is Henri Boot zichtbaar.
Herman Heuff was een van de vijf kunstenaars die in 1931 uitgenodigd zijn 12 aquarellen te vervaardigen van de Zuiderzeewerken, die bij gelegenheid van de afsluiting en gedeeltelijke drooglegging als kleurenreproducties in portefeuille zijn verspreid door de Amsterdamse handelsdrukkerij Holdert & Co. Eén jaar later werd Heuff volledig blind ten gevolge van een niet te genezen oogziekte en met deze handicap was het onmogelijk geworden nieuwe tekeningen of etsen te maken. Als gevolg hiervan moest hij zijn baan als esthetisch adviseur bij de NZH opgeven Hij stelde zijn werkgever voor collega-lid van de KZOD Ben Kamp aan te nemen, wat ook is gebeurd. De Nederlandsche Exlibris-Kring verleende in 1933 zijn tussenkomst om vier door Heuff gegraveerde boekmerken voor 1 gulden per stuk te verkopen. Er is een Heuff-fonds opgericht waarbij deelnemers werd gevraagd tien gulden te storten om hem in zijn levensbehoud en dat van zijn gezin te ondersteunen. Met burgemeester Van Doorn als beschermheer bestond het bestuur uit ir.W.J.Burgersdijk (directeur NZHTM) als voorzitter, gemeenteambtenaar J.Waldkötter fungeerde als secretaris, en huisarts dr.M.Colenbrander als penningmeester. Donateurs ontvingen jaarlijks een ets van Heuff als waardering. Verscheidene kunstbroeders brachten een kunstwerk in, o.a. juni 1933 bij een benefiet-tentoonstelling geveild. Heuff behield zijn optimisme en werklust en met bewonderenswaardige energie is hij aan het boetseren gegaan van kleine plastieken en keramische objecten, ook al beschouwde hij deze kunstvormen als een surrogaat. Deze aardewerkvoorwerpen zijn toenmaals door Brouwer’s Aardewerkfabriek te Leiderdorp uitgevoerd.
Heuff exposeerde enkele malen op de Vierdaagse tentoonstelling te Amsterdam. Verder in de hoofdstad in Kunstzaal Buffa en Zoon Amsterdamse Stadgezichten (1923) en op de expositie Onze Kunst van Heden (1939). In het buitenland is zijn werk uitgestald geweest in Leipzig, München, Antwerpen en Florence. Bij gelegenheid van zijn zestigste verjaardag had in 1935 in het Frans Hals Museum een ere-tentoonstelling plaats van schilderijen, aquarellen, etsen en steendrukken. Ten slotte is in 1937 een collectie aardewerkplastieken in het Waaggebouw te Haarlem tentoongesteld. Zijn werk, meer dan 600 schilderijen en 250 stuks grafiek omvattend, bevindt zich nog onder talrijke particulieren en in de volgende openbare verzamelingen: Gemeentemuseum Den Haag (schilderij Mont Michel uit 1920), Rijksprentenkabinet Amsterdam, Teylers Museum, Noord-Hollands Archief Haarlem, British Museum Londen, Bibliotheque Nationale in Parijs en het Zeeuws Museum te Middelburg. Door ir. B.W.Colenbrander werd een etsje van een brug over het Spaarne geschonken aan de Historische Vereniging Heemstede Bennebroek. Bovendien zijn drie etsen ontvangen van kunstminnaar Dirk Stigter uit Haarlem en is een grote ets uit 1910 van een molen aangekocht.

Foto van de Haarlemse rijksambtenaar en kunstverzamelaar Dirk Stigter, uit een artikel van Michiel Jonker, ‘Verzamelen is op pad gaan’ , in: ‘Kunst op papier’, september-oktober 2004., p.14-17. Dirk Stigter is 6 april 2011 op 83jarige leeftijd overleden. Hij was jarenlang gemeenteraadslid in de Spaarnestad en behalve als verzamelaar actief bij verschillende culturele organisaties, zoals de Vishal, Toneelschuur en de Kunstlijn.
Herman Heuff gaf in zijn Voorburgse periode les aan Louis Stiel (1881-1950) en Gerard de Zoete (1879-1967). In Heemstede leerde glazenier Nicolaas Schrier (1900-1989), bekend geworden als glazenier en sierkunstenaar, het etsdrukken in het atelier aan de Koediefslaan. Ook gaf hij les aan zijn vriend en etser Johannes Waldkötter, één van de oprichters van de Vereniging Oud Heemstede Bennebroek. Anton Pieck beschouwde Heuff schatplichtig voor zijn etswerk. In het atelier van Heuff in Voorburg drukte Pieck in 1911 zijn eerste etsen. De Haagse vriendschap is na 1918 in Heemstede voortgezet, evenals met tweelingbroer Henri Pieck. In de ‘Haagse’ periode had Heuff ook veelvuldig contact met Adriaan Mioleé. Omtrent persoon en werk zijn in de loop van zijn leven ongeveer 20 artikelen verschenen o.a. in Panorama, Morks Magazijn, Ons Nederland, Opgang, Boekcier, De Kunst en Revue Moderne Illustre.

Gezicht op de Jodenhouttuinen in de oude Jodenbuurt van Amsterdam met op de achtergrond de toren van de Oude Kerk door Herman Heuff in augustus 1932 vervaardigd. Mogelijk het laatste werk dat hij voor zijn in 1932 opgetreden oogziekte die blindheid veroorzaakte heeft vervaardigd. De thans verdwenen straat is ook verbeeld door de kunstenaars Willem Witsen, Sal Meijer en M.H.MacKenzie.
Waardering Als persoon was Heuff volgens personen die hem gekend hebben beminnelijk en ondanks zijn innerlijke smart meestal goed gehumeurd. Tijdens de oorlog nam hij zijn kunstbroeder Ben Kamp met diens gezin in zijn huis op. Graficus Sem Hartz typeerde hem als een nette burgerman. Hij leefde in een tijd, vooral na de Eerste Wereldoorlog, waarin slechts weinig belangstelling bestond voor grafiek, vergeleken met het schilderij soms als ‘minderwaardig’ beschouwd. Heuff kende zijn sterke en beperkingen, was zonder pretentie en wilde niet hoger aangeslagen worden dan hij zichzelf taxeerde. Het moeten missen van zijn gezichtsvermogen sinds 1932 was een ernstige handicap. In feite was het boetseren hem maar voor een deel dierbaar. Ondanks zijn blindheid reisde hij nog veelvuldig naar een boekbinder in Den Haag of naar één van zijn drie dochters in Zeeland, gehuwd met een huisarts. Een andere dochter woonde bij hem in De Dorstige Kuil. In 1989 zijn in de gemeentelijke openbare bibliotheek Heemstede meer dan 50 werken van Heuff tentoongesteld. Voornamelijk etsen, maar ook een aantal schilderijen, sepiatekeningen, een gedenksteen en door Heuff verluchte boeken. Bruiklenen zijn toen ter beschikking gesteld door verzamelaar M.A.de Vries uit Bennebroek en tevens door mevrouw C.H.van Noort, mevrouw M.van Luin-Riemersma uit Heemstede en de heer F.Nederstigt uit Haarlem. Daarbij onder meer een schilderij met afbeelding van ‘Achterzijde huizen Koediefslaan’, een doek ‘Zuider Buitenspaarne en etsen van de Bakenesserkerk en Smedestraat, de Zomervaart en Kerklaan. Het was een postuum eerbetoon aan de kunstenaar die de laatste 27 jaar van zijn leven in Heemstede doorbracht en aan wie sommigen nog herinneringen bewaren. In augustus 2008 is op initiatief van de heer P.E.Servatius uit Amsterdam door de oudste kleindochter Karin van Koesveld-Groet aan de voorgevel van De Dorstige Kuil een plaquette onthuld ter herinnering aan haar grootvader.
Herman Heuff is kort voor zijn zeventigste verjaardag na zijn overlijden op 1 april 1945 op de Algemene Begraafplaats begraven, welk graf in 2007 is geruimd. In diverse recent verschenen overzichtswerken is Heuff opgenomen (1), maar een meer uitvoerige monografie ontbreekt nog altijd. De waarde van zijn schilderijen variëren tegenwoordig van een paarhonderd tot meer dan 5.000 euro, maar etsen zijn al voor minder dan 100 euro te koop bij o.a. Beekmans Prenten in Haarlem (2). Hans Krol
Boslandschap bij een meer; olieverfschilderij door Herman Heuff

Aquarel van landschap met molen; door Herman Heuff

Herman Heuff (1875-1945: aquarel van ingang paviljoen Welgelegen, 1939 Kunstcollectie provincie Noord-Holland)
(1) O.a. in: – A.van der Kuijl; Kunst Zij Ons Doel; 175 jaar Wel & wee van een Haarlemse Kunstenaarsvereniging. Haarlem, 1996; – M.Huig: De bloei van Haarlem; Kunstleven aan het begin van de twintigste eeuw. Bussum, 2001. Zie ook: ‘Van linie en stamme Heuff’ Genealogie van het geslacht Heuff, door G.Heuff en L.M.van der Hoeven. Hilversum, Verloren, 2007. Voor informatie over de relaties tussen Herman Heuff, G.H.Bauer, Adriaan Miolée en Anton Pieck, zie hoofstuk 2 ‘Rondom Den Haag 1911-1916’, in het boek van H. Vogelenzang: Anton Pieck bekend, onbekend. Kampen, Kok, 1995. (2) In 1999 liet Robert Cöhrs uit Zierikzee een metershoge reproductie vervaardigen van de aquarel die Herman Heuff in 1911 van de Beddeweeg in het Zeeuwse stadje maakte. In 2004 vond een tentoonstelling plaats in de kerk van Brouwershaven met werken van Heuff en in 2005 exposeerde Jan Louter in zijn kunsthandel ‘de Directiekamer’ te Middelburg ook werk van Heuff.

Herman Heuff maakte vrijwel geen portretten. Hij maakte een uitzondering boor het echtpaar Van Ellinkuizen en tekende hun zoon, de toen tienjarige Dries (Dries Heeroma)

Herman Heuff. De Vissersbocht in Haarlem in winterstemming. Circa 1932. (Galerie Nieuw Schoten Haarlem)

Herman Heuff illustreerde verscheidene publicaties, zoals het jeugdboek ‘Hoe Karel zeeman werd’ van W.L.Leclercq, met 8 tekeningen buiten de tekst (Amsterdam, Elsevier, 1927).
SCHILDERIJEN EN AQUARELLEN VAN HERMAN HEUFF

Huisje in de sneeuw; door Herman Heuff (D.Heeroma, wiens grootvader Andries van Ellinkhuizen bevriend was met Heuff)

Herman Heuff: Zuider Buitenspaarne, circa 1920

Herman Heuff: aquarel van ingang paviljoen Welgelegen aan de Dreef in Haarlem, 1939.

Herman Heuff: duinen bij Burg-Haamstede, Zeeland
Herman Heuff: boslandsschap bij water (Catawiki)

Polderlandschap met molen. Aquarel door Herman Heuff, 1901

Herman Heuff: olieverfschilderij van Zuider Buiten Spaarne
Ets van doorkijk in de Noordhavenpoort te Zierikzee; door Herman Heuff

De straat Bloemendaal in Zaltbommel met op de achtergrond de Gasthuiskapel (in Stadskasteel Zaltbommel; foto Marcel Linssen/BD)

Herman Heuff: gezicht op de haven van Menton, Frankrijk

Herman Heuff: de Waag in Alkmaar

Ets van het Academiegebouw aan het Rapenburg te Leiden door Herman Heuff

Spaarnehoek te Haarlem in wintertooi (22-1-2002 geveild bij Christie’s in Amsterdam voor 4.113 Euro)

Herman Heuff: Zuidhavenpoort in Zierikzee
ETSEN EN TEKENINGEN VAN HERMAN HEUFF

Herman Heuff: houtskooltekening, getiteld ‘In het duin’

Herman Heuff: ets van Antwerpen met O.L.V.kerk

Herman Heuff: ets van een hooiberg

Herman Heuff: Leidschendam

Herman Heuff: schilderij van een wintergezicht bij Voorburg

Ets van het Binckhorstlaantje met knotwilgen voor de bebouwing in Den Haag (?) door Herman Heuff, circa 1925

Ingelijste ets door Herman Heuff van molen ‘de Adriaan’ aan het Spaarne in Haarlem . Vermoedelijk uit omstreeks 1920-1925. De oorspronkelijke molen is in 1932 door brand verwoest.

Perentak, naar een ets van Herman Heuff, in: Winterboek 1934-1935 van het comité voor arbeid aan werklooze intellectuelen. 1934, pagina 23.
Herman Heuff: gezicht op Antwerpen. Uit: Gedenkboek van het 5-jarig bestaan van den Kunstkring ‘Heemstede (1931)

Bij een tentoonstelling van grafische kunst in 1929, georganiseerd door de Kunstkring Heemstede (opgericht in 1927) was Herman Heuff met een ets van Antwerpen vertegenwoordigd.
Ets van een gezicht op Veere; door Herman Heuff

Herman Heuff: beurspoortje in Amsterdam

Ets van de Halvemaansteeg in Amsterdam

Aquarel Zuiderzeewerken (oppersen van zand voor de dijk) door Herman Heuff, tevens aangewend als kleurenreproductie voor kalenderplaat (1932)

Herman Heuff: ets van een gezicht op Zierikzee uit 1911

Herman Heuff: besneeuwde platbodem, ets uit circa 1910

Ets van Herman Heuff: Dorpsstraat

Ets van Florence, Italië, door Herman Heuff

Herman Heuff: gezicht op Leidschendam (ets)

Ophaalbrug, ets van Hermann Heuff

Herman Heuff, getekend door A.Miolée
EXLIBRIS DOOR HERMAN HEUFF
Bijlage: Etsen van Herman Heuff; door A.J.Vervoorn
Herman Heuff. Boerderij met kale bomen. Ets uit omstreeks 1910 (Frans Halsmuseum)

Ets van een boot, een houten blazer, door Herman Heuff, gedateerd 7 februari 1908 (Evert Heskes)

Keramische sculptuur van een vrouw door Herman Heuff, 1936

Vaas door Herman Heuff

Fabeldier. Keramische kandelaar door Herman Heuff

Herman Heuff maakte deel uit van de Kunstkring Heemstede opgericht in 1927 als lid van de commissie voor beeldende kunst

Vooromslag van een in 1932 verschenen jubileumuitgave: Kunstkring Heemstede. De brochure bevat als nummer 30 een ets van Antwerpen met de O.L.Vrouwekerk.

Herman Heuff: schilderij van de Zugspits in Beieren, Duitsland

Stilleven van Herman Heuff, aanwezig in het pand van de Dorstige Kuil aan de Koediefslaan te Heemstede wat de kunstenaar woonde en zijn atelier had. Zie: Herman Heuff op de Heemsteedse Kunstbeurs, in: HeerlijkHeden nummer 171, winter 2017, pagina 51 (foto Marc de Bruijn; met dank aan Theo Out)

Gravure van Herman Heuff: Den Haag ‘Oud Wyd en Zyd’, 1924.
BIJLAGE: Herman Heuff; door Anne Hallema, in: Opgang 1923

Herman Heuff, Opgang 1923 (1)

Herman Heuff, Opgang 1923 (2)

Herman Heuff, Opgang 1923 (3)

Herman Heuff, Opgang 1923 (4)

Herman Heuff, Opgang 1923 (5)

Herman Heuff, Opgang 1923 (6)

Herman Heuff, Opgang 1923 (7)

Herman Heuff, Opgang 1923 (8)




Onderstaand van de heer Gert Wentzel ontvangen documentatie betreffende het december 1932 in het leven geroepen Herman Heuff Fonds

Een keer in de zoveel weken kijk ik op internet of er nieuws is over Herman Heuff. Deze pagina trof ik dus zojuist. Even snel doorheen gescrolld. Rustig lezen en bekijken komt in het weekend.
Stel contact met de maker van deze bijdrage op prijs. Waarschijnlijk kan ik meerdere aanvullingen geven. Heb de afgelopen decennia een redelijk grote collectie bijeengebracht van werken en bescheiden van Herman Heuff.
Ben bereikbaar via mijn emailadres
Kijkt u eens naar marktplaats daar staat een schilderij van herman heuff.
Kijkt u eens naar marktplaats daar staat een schilderij van herman heuff
Leuk! Ver familielid. Ik heb een paar etsjes van hem.
Hallo familie,
Heb redelijke collectie: etsen, litho, aquarel, olieverf, boeken enz. Bij belangstelling te zien bij mij in Amsterdam. Zeker welkom voor één van de 402 ‘levende’ Heuffen (zie het boek van mijn broer).
Hallo Hein, dat zal ik graag doen. Las met veel genoegen het artikel van Hans Krol, zoveel jaren na het overlijden van grootvader Herman Heuff. Waar heeft Hans Krol zoveel werken van opa gevonden? De naaste familie heeft heel wat van zijn werken van klei. Ik vraag me af of die ook bij in bezit van anderen zijn. Dat zal wel, want onder een van de dieren die hij gemaakt heeft, staat behalve HH ook “Brouwer”en het getal 26. Brouwer heeft de klei gebakken en geglazuurd, neem ik aan. Waarschijnlijk zijn er dus heel wat exemplaren. Dat ik dat nu niet gevraagd heb aan mijn moeder toen het nog kon. Groet van Saskia Gelderblom (dochter van Herman Heuff)
Geachte mw. Gelderblom, hierbij bericht ik voor het archief in de Heemsteedse bibliotheek, te verhuizen naar het Noord-Hollands Archief in Haarlem weliswaar over enkel boeken te beschikken waarvoor uw grootvader illustraties maakte en enige etsen, doch slechts 1 voorwerp van keramiek met bloemenfiguren, zoals op de site afgebeeld. Op de achterzijde staat vaag HH ingegraveerd. Er zullen er in deze regio meer in omloop zijn, maar niet iedereen zal bekend zijn met de maker. Met vriendelijke groet vanuit Heemstede richting Noorwegen, Hans Krol
Geachte heer Krol,
Is u ook bekend of de heer Heuff behalve figuren in keramiek, ook figuren in hout heeft gemaakt?
Ik ben in het bezit van een klein gestileerd vogeltje met de initialen H H. Het komt uit de erfenis van mijn grootouders.
Vriendelijke groet,
Fieke Berkemeier
Interessant, dit was mij niet bekend. Mvg, Hans Krol
Ik heb ook een schilderij van H. Heuff uit 1924 van een grote boerderij met rieten dak in de sneeuw en ben benieuwd naar waar het gemaakt is enz..
Zo zoekende kwam ik hier terecht, erg leuk om te lezen, al zegt het verder niks over mijn prent of tekening of ets.
Geen idee wat het is….
Jammer dat je hier geen foto’s kunt bijvoegen….
Thea de Vries
Geachte heer Krol. dank voor dit zeer informatieve artikel, waar ik het bestaan niet van kende, maar ik kwam het toev allig tegen.
Herman Heuff, de beminnelijke en bescheidene, verdiende dit. Net als de plaquette.
Pieter Servatius
Geachte Liefhebbers,
Via een zakelijke transactie ben ik in het bezit gekomen van een kunstwerk van H. Heuff. Het stuk staat ingepakt en is voor niemand te zien. Is het mogelijk zo’n mooi werk ten toon te stellen in een gepast museum zodat de liefhebbers waar er vele van zijn er plezier aan kunnen beleven? Het betreft een doek 105 x 60 cm, voorstellende Spaarnehoek, gesigneerd l.o…
V. de Vries
Geachte heer/mevr. de Vries!
Misschien kunt u een foto op deze site plaatsen?. Het schilderij is vrij groot.
Is het een schilderij? Met vriendelijke groet, Saskia Gelderblom (dochter van Herma Heuff/kleindochter van Herman Heuff))
Dag mevrouw Gelderblom,
Het kunstwerk is inderdaad een schilderij, olie op doek en het is inderdaad behoorlijk groot. Iets naar boven op deze site staat het afgebeeld. Wanner u het in het echt wilt zien kunt u mij gerust bellen op 023-5650657. De titel van het schilderij is Spaarne Hoek in Haarlem in wintertooi.
U kunt me ook e-mailen op de.vries.familie@kpnmail.nl
Ik bezit een leuk schilderij op board van Herman Heuff. Het schilderij stelt een straatje in Zierikzee voor. Aan de achterkant staat in blokletters:
H. Heuff
1926 Heemstede
Beddeweeg Zierikzee
De afmeting van het schilderij is 48 x 36 cm.
Ik zie dat ik geen foto als attachment kan bijvoegen. Jammer.
Harry J Simons
Scan ontvangen en heden aan het eind van bijdrage over Heuff geplaatst.
enkele jaren geleden bezocht ik de kunst en antiek markt op het lange voorhout te den haag
2 schitterende panelen, puur haagsche school trokken mijn aandacht
het ene, voorstellende naar alle waarschijnlijkheid het jaagpad te rijswijk, bij den haag,
en het andere paneel: (een kopie van willem roelofs) voorstellende de boerderij bij Abcoude, een beroemd schilderij, o.a. afgebeeld in het boek de haagsche school” niet minder knap geschilderd dan de grote willem roelofs zelf.
ben met beide panelen zeer blij, een mooie aanvulling op mijn collectie
heel leuk om op deze manier meer over herman heuff te weten te komen en er wat over te kunnen vertellen
In dat straatje in Zierikzee (Beddeweeg) heb ik gewoond (1950 – 1969) Enkele huizen die op het schilderij staan afgebeeld zijn er nog.
Jan Groenleer
Galerie Nieuw-Schoten, Haarlem verkoopt werk H. Heuff, Spaarne in wintertooi
Beste familie en kenners van Herman Heuff,
ik wil jullie laten weten,dat er bij de kringloop het Zwaantje in Zwaanshoek, een grote
“druksteen” staat.
In spiegelbeeld,uiteraard, staat Ere-tentoonstelling Herman Heuff
Bij zijn 60ste jaar
bovenaan staat etsen, schilderijen, tekeningen, lito`s
In de krant gestaan voor het Frans Halsmuseum .
hij is ongeveer een meter hoog en niet te tillen, maar ik zou het jammer vinden dat hij ergens terecht zou komen waar hij niet hoort.
bv op een standaard zou hij mooi uitkomen, ze vragen 275,00 euro, maar daar valt echt op af te dingen, hij staat er al heel lang, maar zij willen niet de moeite nemen om contact met jullie te zoeken.
Dus heb ik het gedaan, als jullie een foto willen zien dan kan dat, ik heb er een op mijn mobiel.
Ik hoor wel van jullie of het iets is dan!
succes en vriendelijke groeten
Martie Griep uit Nieuw-Vennep
telefonisch te bereiken op 06 111 80 252
Ontvangen scanfoto van de druksteen heden aan begin van bijdrage over Herman Heuff geplaatst.
Ik beschik over een tekening (24 x 32 cm) van een klassiek schip van Herman Heuff (1910)
L.s heb uit een erfenis recent een aquarel/schilderijvan herman heuff gekregen genaamd: achter de jodenhouttuinen aug 1932
Zou het kunnen dat dit dan een vd laatste werken van de schilder was gezien zijn blindheid?
Het is een prachtig stadsgezicht met schitterende kleuren
Alvast dank voor uw reactie…
Dirk Posthumus Meyjes
Kan dit een ets van Hermen Heuff zijn met de voorstelling Adriaan Haarlem? https://scontent-fra3-1.xx.fbcdn.net/v/t31.0-8/15775014_10211821263117813_1262064136691970849_o.jpg?oh=069be057ecc7af296c9fb3cb068ab2f1&oe=5923852A
Gelet op signering en voorstelling duidelijk een ets van de in 1932 afgebrande molen de Adriaan aan het Spaarne door Herman Heuff, vermoedelijk uit omstreeks 1920
Hartelijk dank voor uw hulp en moeite.
If your interested, I have an ink drawing of H Heuff. It was given me by my mother who received it from her mother Alida Van Den Berg (born Alida Bus) who was a friend of H Heuff along with her brother Dirk Bus who was a sculptor.
If your interested I can send you a photo called Blazer (a small boat). The sketch is dated Feb 7, 1908
Thanks for the scan and placed on the internetsite about Herman Heuff now. Hans Krol
Op de website staat een ets vermeld met als titel: “Ets van een doorkijk van de Nobelpoort te Zierikzee”. Dit is echter niet de Nobelpoort, maar de Nordhavenpoort te Zierikzee
Met dank en heden gecorrigeerd. Hans Krol
Dear Sir, I was searching the internet to find info on H. Heuff and came across your name. I have an etching called “a street in the Hague” .
Etching-B EX E
Cane you give me any information about this etching by Heuff. It has been in my family for over 60 years, in excellent condition.
Thank You,
Jake Blaz
Sorry: Noordhavenpoort
Dear Jake Blaz. From Herman Heuff I know only one etchting relating to The Haque called ‘Oud Wyd en Zyd’, made in 1924.
Ik bezit 6 olieverfschilderijen van Herman Heuff w.o. een schilderij van de “huisjes met sneeuw” en een schilderij van de besneeuwde platbodem uit ca. 1910. Toen ik de etsen vandaag bekeek kwam ik er achter dat de voorstelling op beide etsen dezelfde is als op beide schilderijen.
Mijn grootvader Andries van Ellinkhuizen was een vriend van Heuff. Hij en zijn familie
kochten regelmatig kustwerken van Heuff. Het lijkt mij van belang dat ook een foto van beide schilderijen wordt toegevoegd.
In de spullen die ik heb uit de nalatenschap van kunstschilder Marinus Heijnes (1888-1963) vond ik een dankbrief van het Herman Heuff-fonds, dat werd gesticht de blind geworden schilder te helpen. We hebben het over juni 1933. In dat jaar is een expositie gehouden waarvoor o.a. Marinus Heijnes kunstwerken ter beschikking stelde. Ik heb ook een krantenartikel dat aandacht aan deze expositie gaf. Daarin valt te lezen dat de Koningin een werk heeft aangekocht van Herman Heuff.
Is jullie iets bekend over de relatie van beide schilders?
Van 14 november tot 16 december 1933 stelde Marinus Heijnes met Tiele zijn werk ten toon in de kunstzaal Reeker te Haarlem. (Algemeen Handelsblad 14-11-1933) Zie ook advertentie in het Haarlem’s Dagblad van 10-6-1932. Hij stelde met circa 10 andere kunstschilders een werkt er beschikking voor het Herman Heuff Fonds. In een boek over Ko Doncker komt wel Heuff echter niet Heijnes voor. Mocht ik later nog iets vinden laat ik dat weten. Overigens van 1939 tot 1947 was Marinus Heijnes lid van de kunstenaarsvereniging Kunst Zij Ons Doel (KZOD) Haarlem. Op de site van KZOD is een afbeelding van een waterlandschap met een toren op de achtergrond geplaatst. Vermoedelijk de Kagerplas. In 1941 is werk van hem geëxposeerd op de voorjaarstentoonstelling van Kunst Zij Ons Doel (Nieuwe Haarlemsche Courant, 7 mei 1941).